Sizin hiç Kalbiniz kırıldı mı?
Benim kırıldı..
Hem de öyle bir kırıldı ki;
Nerdeyse sesi kulaklarımı sağır edecekti...
Sizin hiç umutlarınız elinizden alındı mı?
Benim alındı...
Elinden çocuğu alınan bir baba gibi çaresiz kaldım...
Siz hiç Çaresizlik Girdabı 'na düştünüz mü?
Arkamdan ittiler, ben düştüm…
Tutanacak bir dal aradım, bulamadım.
Şimdi Çaresizlik Girdabı 'nda kayboluyorum..
İlk defa bu kadar çaresiz,
Umutları elinden tamamiyle alınmış,aşağılanmış,yıkılmış,
Gururuyla oynanmış hissediyorum kendimi..
Dokunsalar ağlayacağım sanki..
Öyle bir ağlayacağım ki hem de
Bu defa susturamayacak kimse beni…
Gözyaşlarımı silmelerine de izin vermeyeceğim bu defa…
Aslında ağlamak da gelmiyor içimden…
Gülmek de, yaşamak da. . .
Çünkü ne yaparsam yapayım bu Çaresizlik Girdabı 'ndan kurtulamayacağım…
Bu öyle bir şey ki;
Hissizleştiriyor,ruhsuzlaştırıyor insanı...
Bazen bir Kalbim olduğunu bile unutuyorum...
Sevemiyorum hiç kimseyi...
Meçhule giden bir geminin yolcusuyum!
Elimden geleni yapıyorum Allah’ım olmuyor…
Elimden gelmeyenler için sana el açıyorum,
Rahmetine sığınıyorum…
Yârdan da , serden de, hayattan da geçtim,
Umudumu kestim ama senden Asla…
Hep diyorum ya sana;
Beni bensiz koysan bile Sensiz koyma…
Hani gözyaşlarının da bir görevi vardı?
Ardından gelecek gülümsemeler için temizlerlerdi yüzü?
Allah’ım benim gözyaşlarım görevini mi şaşırdı?
Ardından yeniden gelecek gözyaşları için mi temizliyor yüzümü?
Çaresiz bir yürekten
şuursuzca dökülenler...
UMUT
11.03.2012
16.30
http://www.webailem.com/fon/13.swf