Gitmek için tam vakitti onca kallar sallanırken dilimde
Gel demelerin nafile olduğu bir zamanın dilimiydi o an
ne kadar da gitmenin taraftarıymışsın meğer sen
ben her seferinde bir kaLLa susuyordum çığlıklar eşliğinde
ben her defasında kanayarak susuyordum gitmelerine
hüzünlü susmaların birlikteliğinde çaresizce bekleyişlerdi beni girdaplara boğan... Yelkovanın ve akrebin saati terk etmeyişi gibiydi bekleyişlerim işte o kadar imkansızdı onların kaçıp gitmeleri benim ise unutmam seni.. Ve Her gitler dönüşü olmayan kalmalardı
her dönüşü olmayan gidişler gelmemek üzere edilmiş bir yemin gibiydi içimde
bir kalış yerine bin gidişi seçtin hayince
bir gidişin bedeli aslında sonsuza kadar gidişin biletiydi ve o bilet yalnızca bir gidişlikti ihanetin suçu gibiydi kalların yakasında yapışıp kalan gitler..
Ve çaresizce bekleyişlerim onca gitmelerin arasında sonu gelmeyen satırları doğurdu her an
onca doğurulan satırlar aslında hep ölü doğumların meaLiydi
ve cümle sonlarının hep b/yitiğiydi öLümlü gitler.
Hep bir yakarıştı kal demeler oysa sen aşkın acı yüzünü dönüşsüz gitmenle gösterdin maskenin altından
Yine de onca kalların arasında giden sen Bana sadece umutsuz bekleyişleri bıraktı/n
Gitme deyişlerime hep sağırdın yinede hep bildiğini okuyandın
Oysa gözyaşlarımın bile bir anlamı yokmuş karşında çaresiz düşüp ağladığım dakikalarda
Bir yalvarışın bile bıraktığı en ufak bir iz olmamış yüreğinde
Hep kal dememe rağmen hep git'meyi tercih ettin
Gelişin gibi gidişinde bir defaya mahsustu
ilk ve son'u yaşadı hayallerim sende gelişinle ve gidişinle
oysa ben sen bendeyken bile sensizdim iç çekişmelerimde
sen benden gittiğinde çekişmelerim kanamalarıma dönüştü
kanamalar ölümleri doğurdu sonsuzluğa doğru yol açar oldu
oysa gitmeseydin belki alışırdım zamanla senin bende olduğuna
gitmeseydin kaanatım senden yana olurdu aşk'a sevgiye sonsuzluğa...
belki de zamanla benleşirdin benim senleştiğim gibi...
Aslında senleşmek sensizliği sürükleyip getirdi bana
Biraz sevinmişken hüzünlerim kapladı sevinçlerimi
Ama nedense hiç bir zaman hüzünlerimin yerini almadı sevinçlerim
çünkü sen yoktun sen gitmiştin ben bitmiştim sende ve kendi içimde çevremde herşeyde...
insanın kendisini toparlayamaması ne kadar zor oluyor herşey içinde
herkesin yanında tarafsızca kalmak bitaap düşmek o kadar zor ki...
Bir gidişti ki seninki
0 gidişin kapıları kırarcasına bir gidişti
öylesine gürültülü öylesine döküktü ki...
Sanki bir daha sen tarafından açılmayacakmış gibi sertce vurulupda gidilen
belkide açılmayacaktı hiç çünkü sen benden dönüşü olmaksızın gitmiştin onca yalvarışlara rağmen
onca göz yaşı eşliğinde savruldun aniden
bir rüzgarın yaprağı yerinden oynatması gibiydi gidişin
yüreğimin parçalanması kan revana bürünmesi...
kalbimde öylesine bir boşluk bıraktı ki gidişin
artık gelmek isteyenlere bile kilitli
o boşluk öyle bir boşluk ki doldurulması imkansız
hani bir umut ya belki gelirsin geri
peki sen geldiğinde geri beni bulmak mümkün mü ki ?
işte dediğim gibi çekişmeler sonucu kanamalar ve ölüm
ölüm hiç bu kadar yakından hissetirmemişti bana o soğuk yüzünü
hiç böylesine korumamıştı terim anlamını
işte sen ki sevdiğim öyle bir gidiş bıraktın ki ardından kimse gelmeyecek gelmiş olan hiçbirkimse kalmayacak benimle
keşkelerle düğümlüyüm ve bu saatten sonra iyikilerin olmadığı bir evrenin kendisiyim
herşeye rağmen o geliş ve çok az da olsa o kalış iyikimdi hayatımda
ve gidişin kilitledi bütün iyiki kapılarını
ve ben hala bıraktığın yerde sensizlikle boğuşuyorum
olur ya hani belki belki gelirsin geri...
' K E Ş K E ' hiç tanımasaydım seni !.
alıntı
http://www.webailem.com/fon/11.swf