Alacaklı Geçmiş…
Kalbime icra yollamış birisi; eve yollasa ne yazar ödeyecek gücüm yok ki! Alacaklarımı toplasaydım ben de onun gibi o zaman belki!
Alacaklı Geçmiş…
Hiç hesabını yapmadım gözyaşlarımın hiç toplayıp çıkarmadım. Alt alta yazsam harcadığım düşleri dünyayı satın alırdım belki..
Geçmişin peşine mi düşeyim? Sevdiklerimden bedel mi isteyeyim? Sevemediklerime o zaman ne diyeyim?Aşkın formülü mü var? Neyle neyi toplarsan gönülde aşk eder? Kimi sevip çıkarırsan acılarından seni sever? Hesabı kitabı yapılmış bir aşkın adına aşk demeye kimin dili döner?
Toplayarak gitseydim kırgınlıklarımı boyumu aşardı mutlaka. Sonra kendimi boğardım ellerimle açtığım o çukurlarda.
Her kimi sevmişsem bir zaman bir yerlerde helalleşmişizdir elbette. Varsa alacağımız vereceğimiz onu da göz ardı etmişizdir.
Ah şu gönüllerin şaşkınlığı! Ne zaman boşta kalsa geçmişe döner yüzünü. Oysa düşünmelidir her yürek geçmişte nasıl boşa harcadığını ömrünü..
Sönse de aşkın ateşi vakti gelince akıl anıları cebine koyar. Her yeni gelende gözlerine bakıp tanıdık bir iz arar.
Şimdi krallığını yaşayan neredeyse her yürek aslında toplu bir mezarlıktır. Bir zamanlar sevilmiş olanın hayaletini hep içinde taşır.