Zaman geciyor bak yüzüme ben hala benim !?
Gözlerim yaslanmis, beden cökmüs…
Ah ah ah.
Ama birseyler icimde canlaniyor kipir kipir birseyler kopuyor.
Icimde yanginlar, vulkanlar patliyor, her bir ates topu icimi dahada acitiyor!
Yara bere haline almis yüregim , hicbir sargi merhem olmuyor…
Yasim ilerledikce olgunlasacagim halde, gitdikce cocuklasiyorum.
Kimseye göstermiyorum bu haLimi…
Kendimi büyümüs gösteriyorum!
Oysa ne firtinalar icimde, ne bebek cigliklari!
Üzmek ve üzülmek yasam tarzi haline getirmisim bu durumu!
Üzülmek tonlarca agir basar, üzmek zerre kadar kalir yaninda!
Üzdüklerim ise istemedigim konular beLki sevdalar nedeni ile oluyor..
(Sahi Zehraa sen yasiyormusun ?
-Yoo...)
Beni sevmeyin faydasiz biri daha ölüyor!
Ölü biri olarak sesiz sedasiz usulca cekiyorum kendimi senden.
Korkma mezar-i pak insALLAH buLundugum yer, burda büyümeyi ögreniyorum
Cigliklarimi bir oyuncak bebekle susduruyorum.
ÖLü bulundugum yer ise yorganimin alti.
Beden deyil! Ruhen ve uyuyorum…
°
°°
Bazen hayallerde yasiyorum ölü nummarasi ile yaziyorum…
Ama ölüm kolay degil biliyorum!
Zehra
Kasim 2009
Eski yazilarimdan.