Merhaba, adım Gürkan size başımdan geçen ask hikâyemi anlatmak istiyorum. Kardeşim Mustafa ile aramızda 4 yaş fark vardır. Kendisi ilkokuldaki haylazlıklarından dolayı liseye geç başlamıştı. Ben de o zamanlar henüz 23 yaşındayım, çiçeği burnunda yeni bir matematik öğretmeniyim. Bir liseye tayin oldum. Kardeşimin okuduğu liseye. Uzun sayılmayacak bir süre görev yaptıktan sonra ertesi yılın ortalarına doğru, diğer şubelerden bir matematik öğretmenin tayini ile o sınıflara da ben girmeye başladım. O ana kadar hiç bilemezdim o sınıfın bu kadar kaderimi değiştireceğini. Kardeşim Mustafa o zamanlar en son sınıfa gidiyor. Okulda sevdiği bir kız varmış. Adını hiç söylemedi ama hep ne kadar güzel olduğunu, anlatırdı. Mustafa içine kapanık bir çocuktu. Karşısındaki kız nasıldı bilmiyorum ama güzel olduğu kesindi. Bir gün odasında Mustafa’yı ağlarken gördüm. Kapı aralıktı Mustafa hüngür hüngür ağlıyordu. Yanına yaklaştım neden ağladığını sordum. Çok sevdiği kıza açılamadığını onu görünce dili tutulduğunu falan söylüyordu. Kardeşim her geçen gün gözümün önünde daha çok eriyordu. Bir süre sonra okulunu değiştirmeye karar verdik. Okul değişikliğinden sonra Mustafa biraz toparlandı ve hayatına devam etmeye başladı. Bende öğrencilerime ders veriyordum. Şubelerden bir tanesinin dersine yeni giriyorum. Sınıfta bir kız dikkatimi çekti. Dersle hiç ilgisi yoktu ve ben girince ayağa kalkmadı. Ben “kahvede ister misin” dedim. Öğrencim titrek sesiyle özür diledi. Aslında bunu yapmazdım ama ilk gün olduğundan sınıfa hüküm etmem gerekirdi ve o ilk günün kurbanıydı. İsmimi söyledim ve konuya başladım. O gün o şekilde bitti.Ertesi gün yine aynı sınıfa derse girdim. Yine aynı kız öğrencim, ben ders anlatırken baska bir şeylerle uğraşıyor. Ona hitaben “ sen buraya bak” dedim.Bana baktı “buyurun” dedi. Dersi neden dinlemediğini sordum “dinliyorum” dedi.Sonra zil çaldı ona kalmasını söyledim. Konuşmaya başladım. "526 aslı aslı güzel bir isim ama biraz sorunlu bir kızsın sanırım ayrıca konsantrasyon problemin var. bu ikinci dersim ve sen ikinci kez bana saygısızlık yapıyorsun.Ben burada sizler için, sizin geleceğiniz için varım kendini topla artık. Ne derdin var bu kadar, ne düşünüyorsun niye bu kadar dalgınsın? Bir sebebiolmalı"
Cevaben bir sebebi olmadığını söyledi. Son ders görüşürüzdedim. Son derse girdiğimde pür dikkat beni dinliyordu. Onun beni dinleyişine baktıkça bana bişeyler oluyordu. Gözleri çok güzeldi ve gözlerimi nedense ondan alamıyordum. Kendimden utanmaya başladım. Zamanla baktığımda onun ne kadar güzel ve tatlı bir kız olduğunu anlıyordum. Yıllar boyu hiç aşık olamamış bir adamdım. Bu kız ne olduysa bir anda beni kendine bağlamıştı. Kendimden utancımda sürüyordu. Günler boyu düşündüm. Bu olamazdı. Ben öğretmendim o dabenim öğrencimdi. Her gece aklımda bu düşüncelerle uyumak kolay olmuyordu. Birgün kardeşim okula geldi beni çıkışta alacak beraber abi kardeş bir şeyler yapacaktık. Sınıftan çıktım eşyalarımı topladım ve kardeşime doğru yürüyordum birden kardeşimin yüzü buz kesti yüz ifadesi değişti. Hemen yanına koşup ne oldu dedim. Sadece susup bir yöne bakıyordu baktığı öne kafamı çevirdim baktığıkız aslıydı. İnanamıyordum. Bu benim aslımdı. Bana olan biten her şeyi anlattı.Bu kızı çok sevmiş hiç açılamamış, şok üstüne şok oluyordum. Artık bu okulda kalamazdım Kararımı vermiştim tayinimi isteyecektim o okuldan. Ve dilekçemi verip tayinimi istedim.
Tayin cevabım gelmiyordu bir türlü sanki ölüm gibiydi. Buarada aslıda bazı değişiklikler fark ediyordum dersleri düşüyordu. Dalgındı.Tam bu sırada tayin yazım geldi. Son günümdü okulda ve bahçede otururken yanınagittim. Neyin var çok dalgınsın bazen çok iyisin bazen çok mutsuz dedim. Bana anlatmak istersen anlatabilirsin dedim. Anlatmak istediğini ama boğazına kelimelerin düğümlendiğini söyledi. Bende anlat dedim. Ve orda beni çoksevdiğini bana aşık olduğunu söyledi. Bir an duruldum. Donakaldım. Ona orda öyle sıkıcasına sarılmak istedim ki. Ama yapamazdım engelimiz çoktu. her şeyden önce kardeşim vardı. Kendimi toplayıp saçmalama dedim. Sonrasında koşarak yanımdan uzaklaştı. Hemen bende okula döndüm yazımı aldım ve eşyalarımı topladım. Bu okulda artık 1 dakika bile kalmak istemiyordum. Hocalarımla bile vedalaşmadan çıktım. O günden sonra okula bir daha uğramadım. Ama kader bana henüz son oyununu oynamamıştı.
Artık yeni lisemdeyim. Yeni öğrencilerim var. Aileminyanında öğretmenlik yapıyorum. Mutlu muydum? Hayır. Aslıyı unutmak kolayolmuyordu. Bu arada aynı lisede öğretmenlik yapan bayan bir arkadaş bendenhoşlanıyordu. Ama benim aklımda sadece aslım vardı. Nermin hocayla karşılıklıöğle yemekleri ders araları sonucunda ona alışmıştım ama sevemiyordum. Onunbeni sevdiğinden çok emindim. O kadar masumdu ki bana aslıyı hatırlatıyordu. Birsüre sonra Nermin’e ondan hoşlandığımı söyledim. Birlikte olmaya başladık.Alışkanlık yaptı bende. Ailemle tanışmayı çok istiyordu. Nitekim onutanıştırmak zorunda kaldım. Ailem onu çok sevdi, özellikle kardeşim Mustafa.Ben ise çok bunalıyordum. 1 hafta rapor aldım okula gitmedim. Telefonlarımıkapadım. Kimsenin bana ulaşmaması için elimden geleni yaptım.
Bir hafta boyunca düşündüm. Aslı ile bir geleceğim yoktu.Ailem onu kabullenmezdi. Ayrıca o benden küçüktü ve öğrencimdi üstelik kardeşimvardı. Yapacak bişey yoktu. Aşkımı Aslımı kalbime gömecektim. 3 gün boyuncaağladım. Sonrasında kendimi topladım ve evime döndüm. Nermin’e evlenme teklifettim. Kabul etti ve görkemli sayılabilecek bir düğünle evlendik. Evlendikten sonramutlu sayılabilecek bir yuvam oldu. Nermin beni anlıyor ve beni seviyordu.Onunla mutlu olmamak çok güç bişeydi. Ama ben güç olanı başarıyordum. Kimseyebişey sezdirmedim. Aradan uzun sayılabilecek bir süre geçti. Nermin hamilekalmıştı. O an pişmanlığım daha da arttı ben sevmediğim bir insanla evlenmiştimve birde çocuğum oluyordu. Allah’ım ne yapmıştım ben böyle.
O arada kardeşim Mustafa’daki bazı değişiklikler dikkatimiçekiyordu. Her zaman eve düzenli ve vaktinde gelen Mustafa artık eve geçgelmeye başlamıştı. Üniversiteye gidiyordu ama doğru düzgün ders bileçalışmıyordu okulunun son yılıydı. Neden böyle yapıyordu bunu öğrenmeliydim.Yoksa yine bir kız meselesi miydi? Kardeşimi zaten zor topluyordum. Birkaç kezkonuşmak istedim ancak başaramadım. Daha sonra kardeşimin bu geç gelmeleribitti. Sonrasında çok mutlu olduğunu gördüm. Kısa süreli geçiş dönemi sanırımdedim ve üstüne gitmedim. Mustafa gün geçtikçe şen şakrak biri haline geliyordu.Bir gün onunla konuşurken, “ne zamandır çok mutlu ve neşelisin bunun özel birsebebi olmalı” dedim. Evet, var “ben bir kızı seviyorum ve biz çıkıyoruz, o dabeni seviyor üstelik onunla ciddi düşünüyorum” dedi. Buna çok sevinmiştim.Nihayet kardeşim aslıyı unutmuştu. Yeni bir kız arkadaşı vardı. Kim olduğunufalan sordum. Yakında sizlerle tanıştıracağım o zaman görürsün dedi. Ama sanada bir sürprizim var dedi. Tamam dedim. Günler geçiyordu Aslıyı halaunutamıyordum yaram artık kanamıyordu ama acıdığını hissedebiliyordum.
Bir gün Mustafa abi yarın sana sürprizim var dedi. Sevdiğikızla bizi tanıştıracakmış. Çok iyi dedim. Öğlen arası tanıştıracaktı. Benimdeo gün öğlene kadar dersim vardı. Gün gelmişti. Kapıyı çaldım içimi nedensiz birheyecan kaplamıştı. Ben hayatta mutlu olamamıştım en azından kardeşim mutluolmalıydı. Kapıyı çaldım eşim açtı misafirimiz içerde çok güzel kıskandım onudedi. Gülümsedim. İçeri ayak basmamla şok geçirmem bir oldu. Aslı, benim aslımher şeyim, aslım bitaneciğim karşımdaydı. Kimse umurumda olmadan birden bireona sarılmak canı yanana kadar sarılmak istiyordum ama yapamazdım. Uzun sürelisessizliği kardeşim bozdu. Siz tanışıyor musunuz dedi. Abi dedi. Yanlışanlamasın diye hayır dedim. Misafirimiz kim dedim. Kulağıma işte sürprizimaslıyı hatırladın mı dedi? Kafamı salladım. hoşgeldiniz dedim. O liseden kalmatitrek bir ses tonuyla hoşbulduk dedi. Hemen odadan çıkmak istedim. İşimolduğunu söyleyip odadan çıktım. Annem “oğlum” dedi. Çok işim var afedersinizdedim.
Aslım “önemli değil” dedi. Odama gittim kapıyı kilitledim veağladım. Sonra odadan çıktım tam o sırada aslı lavaboya girdi. Uzun zaman onubekledim. Lavabodan çıktı. Yanına gittim. Bir süre yüzüne baktım. Ne işin varburada dedim. Yoksa Mustafa ile sen dedim. Bana kardeşim olduğunu bilmediğinisöyledi çok değişmişsin dedim. Tam bu esnada kardeşim geldi, abi yemeğekatılacak mısın dedi. Geleceğim dedim. Yemekte aslıya baktım çokhüzünlendim.
O gün öylece bitti. Ama gel gör ki gece bitmek bilmiyorduperişan bir haldeydim. O kızla nasıl aynı evde yaşardım. Kurt kafamın içinikemiriyordu, beynim uyuşuyor, aklım çıkıyordu. Sabah olduğunda, okula gittim ogün izin aldım. Bir bankta saatlerce oturdum. Telefonun sesiyle irkildim.Karşıdaki kimse cevap vermedi sonra kapadım. Yine düşüncelere daldım. Telefontekrardan çaldı ama umurumda değildi. Karşıdaki ısrarla aradı. Sinirlenerekaçtım. Arayan aslıydı sustum dona kaldım. Buluşmak istediğini konuşmamızgereken konular olduğunu söyledi. Tamam dedim. Her defasında aslımla gelmeyihayal ettiğim cafenin adresini verdim. Hemen yola çıktım. Gittiğimde ordabekliyordu.
Önce merhabalaştık. Dilim kurumuştu. Kendisi bişey içmemdemesine rağmen iki çay istedim. Sonra konuşmaya başladı. “uzun zaman oldu sizigörmeyeli ama şimdi eskisi gibi karşımdasınız” dedi. Sustum söyleyecek neyimvardı ki. Hiç değişmediğimi söyledi. Artık dayanamadım ve “ sen çok değişmişsinçok olgunlaşmışsın güzelleşmişsin” dedim. Ardından “ evet olgunlaştım sizi deburaya bu nedenle çağırdım ben artık çocuk değilim” dedi. Beni istediğini benisevdiğini o an anladım. Ama yapamazdım. Kardeşimden ayrılacakmış. Nutkumtutuldu. “saçmalama aslı” dedim eğer kardeşimi seviyorsan ben geçmişi unutabilirim”dedim. Nasıl yapacaksam sanki.. Bir an gözlerinden süzülen yaşlarla benimduygularım hiç değişmedi ki dedi. O zaman yıkıldım. Orda ölmek istedim.Kalbimde kanamayan yaram kanıyordu. Hem de ölesiye. Toplandım ve Böyle bir şeyolamaz. Şimdiki aslıdan etkilenirdim ama bunun imkânsız olduğunu ikimizdebiliyoruz dedim. İçim yanarak bunlarısöylüyordum. Şimdiki aslıdan etkilenirim derken dedi. İçim anarak yani eğeryaşıt ve bekar olsaydık. Emin ol seni bırakmazdım. Dedim. Ona ne kadar güzelolduğunu orda söyledim. Sonra duyguların böyle kalmaz değişir dedim.
Kardeşimden ayrılacağını ve hayatımızdan çıkacağını söyledi.Çocuğumun analı babalı büyümesini istedi ve kalktı gitti. Keşke çocuğumunannesi sen olsaydın dedim. Ya duymadı ya da duymak istemedi. Bilemiyorum.Sonrasında kardeşim Mustafa Aslıdan ayrıldıklarını söyledi. Çok üzüldü nedeninibile soramadım.
Olaydan tam 5 yıl geçti. Hala onu seviyorum. Duygularım hiçdeğişmedi. Bir kızım oldu adını aslı koyduk. Baktıkça onu hatırlıyorum.