Fakir soframdaki bereketimdir gülüşlerin..
Varlığındır onca acıya dayanma sebebim..
Ve acıya tok, mutluluğa aç gönlümün sevgi ekmeği..
Senin gözlerinde yaşıyorum sevdayı..
Acıların kırbacıyla kanayan yaralarıma tuz çuvallarını yüklenmiş giderken gülüşlerine rastladım..
Dinmez dediğim sancıları kalbinde unuttum..
Denizin ortasında fırtınaya yenik düşmeye ramak kalmış bir balıkçının deniz fenerini görüp sahi delice sevinmesi gibi seninle mutluluklarım..
Toprağına yıllarca yağmur tanesi düşmemiş çölün suya duyduğu özlem gibiydi sana yanan hasretim..
Ah dağlarımda yeşeren nazlı çiçeğim ; sana koşuyor yüreğim..
Attığım her adımda adını anıyorum..
Geceyi sevmezdim..
Simdi gece olunca gözlerini ararım semada..
Sensiz bir an yüreğimde depremler oluyor..
Ah sevda bu olsa gerek..
Yokluğunun bir saniyede bile gözlerini düşünememek..
Seni candan seviyorum ki annemin dokuduğu kilim misali gözlerini kalbime işliyorum..
İlmek ilmek sevdanın motiflerini dokuyorum..
Uçurtmaları hazır avuçlarımda baharların en güzel çiçeğini kokluyorum..
Ve gece balkon kapını arala..
Bir kırlangıcın kanadına yüreğimin sevdasını, gözlerine yarınlarındaki umutlarımızı ve yüreğine ise baharın en güzel mutluluklarını bıraktım..
Sana armağanımdır.
..