VUSLATI BEKLERKEN
Ne yazsam ne çizsem olmuyor
Ne tarafa baksam boynum bükük
Yokluğunda kelimeler üşüyor
Hasreti veren Mevlam
Kavuşturacak bizi biliyorum
Bu yaralı gönül onu bekliyor
Ben karanlıklara yanan mumdum
Bitmez tükenmez yollar kadar yorgunum
Külü olmayan dumansız ateş misali yanıyorum
Mavisini yitirmiş puslu bir gökyüzüyüm
Sol yanım buruk ,sol yanım eksik
Sonbaharın hüznü çöktü içime
Bir türlü bahar gelmiyor gönül evime
Gel ay yüzlüm , gel de güneş doğsun evime
Gökyüzü kızıl mavi ,güneş doğmaya hazırlanıyor
Ay yıldızlarını toplamış nöbeti devrediyor
Yine uykusuz geçen bir geceyle sabahlıyorum
Bazen alıp başımı gitsem diyorum
Tıpkı senin yaptığın gibi..............
Şadiye Gök Ayhan