ANNE
Anne
Her gece yatmadan
Ağlıyorum yatağımda
Aklıma sen geliyorsun
Ve sabah olmak bilmiyor
Sensiz karanlık gecede
Sonrasında uyuya kalıyorum
Saatler geçiyor sabah oluyor yine
Hadi kalk diye bir ses geliyor inceden.
Sıçrayıp uyanıyorum
Sen geldin zannedip
Heycanla fırlıyorum yataktan
Sen olmadığını görünce
Bir kez daha hüsrana uğrayıp
Kahvaltı bile yapmadan çıkıyorum evden
Yürüyorum yine sensiz yollarda.
Herkesin annesi,elinden tutmuş gidiyor.
Okul bahçesinde,sarılıp öpüyorlar evlatlarını.
Ve ben yine ağlıyorum anne,nedensiz,sebepsiz.
Teyzem diyorki bana,oğlum annen gök yüzünde
Ve ben her seferinde semalara bakıyorum
Anne nerdesin diye
Çocukluğum hep hayalinle geçti be anne.
Artık biliyorum bekleyişim boşuna.
Gerçeği öğrendim sen hiç gelmeyeceksin.
Ölen anneler geri gelmezmiş
Ama çocuklar hissedermiş annelerini
Ben seni çok özlüyorum be anne
Seni üzecek ne yaptımki neden bıraktın beni
Yalvarsam ALLAHA geri vermezmi seni
İnan öylesine çaresiz öylesine yorgunumki
Canımı vermezmiydim,sen olsaydın yanımda.
Bugün arefe,herkes kabristanda dualar ediyor.
Ben ise,mezarını bile bilmiyorum be anne.
Dinmeyen göz yaşlarım,tek,tek damlıyor resmine.
Biliyormusun hâla korkuyorum,gök gürlemesinden.
Neden bıraktın beni zalim feleğin,acımasız çemberine.
Diğer çocuklar uykusunda,rüyalar görürken.
Ben her gece uykumda,kabuslar görüyorum anne.
Üzerimde duran kara bir bulut hiç gitmiyor.
Sürekli sağnak,sağnak yağıyor düşlerime.
Herkes bana acır gözlerle bakıyor anne.
Küçüklüğümde yetimsin sen diyorlardı bana.
Şimdi büyüdüm diye,serseri diyorlar be anne.
Zamanı geri alabilseydim keşke,durdura bilseydim.
Sensiz geçen yıllarımı,söker atardım bir çırpıda.
En büyük mutluluğun adını,sen koyardım be anne .
Amacım seni üzmek değil,inciltmek hiç değil .
Ama bu hayat,sensiz kabus olup çöküyor üzerime.
Korkular yüreğime pranga vurdu,gözlerim sustu öylece.
Uzun zaman oldu bir tebessüm etmeyeli be anne.
Nasıl dayanabilirimki sensiz bu kadar gaflete.
Ya benide al,yada bir daha gelme düşlerime.
Gelme anne....
Erkan Şeremet
