Bu kadar karamsar olma be gülüm!


Kor yüklü bağrında varsın erisin
Sensizde severim sanma be gülüm
Çıra gibi yanan bir sen değilsin
Vuslata ne kaldı sönme be gülüm
Kahrından sararıp solma be gülüm.



Seherde estirsem serinde yeli
Yapışsın canına aşkımın zeli
Gönlünden gönlüme çağlatıp seli
İçmeden aşkıma kanma be gülüm
Boşalıp boşalıp, dolma be gülüm.



Kış’a düçar olsan gelmese bahar
Sevdanın sırrını eyleme izhar
Korlansa sinende ateşten bir har
Harlanıp harlanıp yanma be gülüm
Aşkın alevine dalma be gülüm.



Sızdıkça canından katren bu cana;
Aşkının sızısı dert olur bana
Yüreğin elenir akar zamana
Değmezi gönlüne sunma be gülüm
Kendini arafta bulma be gülüm.



Bir bıçak kesiği sancır inceden
Bir sevda nidası gelir yüceden
Seyrine daldığın en son heceden
Şiirler yazılmaz sanma be gülüm
Tüketip ilhamı yılma be gülüm.



Haykır sevgini tutma döşünde
Her gece vuslatı yaşa düşünde
Ardına bakmadan her gidişinde
Yeisle halimi anma be gülüm
Bu kadar karamsar olma be gülüm!…




Şükrü AKTAŞ