Gönderen Konu: CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM..... (Okunma sayısı 1357 defa)

Bukem · « : Ağustos 19, 2014, 11:04:40 ÖS »

ANLAMADIN ANLAŞILMADIN

CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM.....

Hercai gülüşlerin gün batımındayım,
Adım Gülçiçek,
Sarı kızdır lakabım,
Soyadım kadın....
Ölüm nedenim,intihar
Asıl sebebim,karın-daşım
Kardaşım.....
İkimizi yakan ise TÖRE.....

Ceplerim de,öksüz düşlerim
Bıçak sırtı yaşanmışlıklarımın penceresizliğin de
Dalgınım...
Bakir hayallerime el sallıyorum,
Rüyalarımda yaşlanırken,
Hoyrat türküler çığlığın da
O öpülesi elleriniz,
Canımın pazarlığı peşin de
Örselenmiş paslı yüyeğim,
Boyun eğmiş desturunuza
Gözlerinizin pususuna saklanırken,
Secdeye eğiliyorum ,
Kalan yıkıntılar arasın da
Susuşlara prangalıyorum dilimi....

Üşüyorum,
Gün mevsime inat,sapsarı
Zemheri de göçmek varmış ana kucağından,
Alnıma cemren düşüyor ey yâr,
Sana inanmışlığım ,
Ve incinen yüreğimin,
Kabuk bağlayan yaraları var.
Sonunu hep unuttuğum,
Dilsiz türküler gibi şimdi sevdamız
Hiç yeşermez bu vadide güller
Anamın ak sütünün şavkı vururken yüzüme,
Kaçsam yakama yapışır kanlı elleri,
Kalsam,ölümüm olur sabahın şafağı...

Gözlerini günceme düşürdüğümden bu yana,
İçim de titriyor ismin,
Senden bir parçayı taşıyor bedenim,
yüreğim de konaklayan hüzünler bizden gelir...
Şimdi ecel,gölgesiz dolaşıyor üzerim de
Üstüne üstlük birde sensizim.
Ölümün kara eli,
Seni benden alalı,gün aya döndü....

Şehirler uyurken,
Bizi balçıklara belediler,
Kanlı cesetlerimize,kanlı dilleriyle
Ağıtlar yaktılar,

Kaybolan ekim gülücüklerimi,
Sonbahar sesiyle çağırsam gelir mi artık?
Ah vurulası,yok olası töreler
Süpüremedin kapından yalnızlığı
cansız bedenim,kara alnınızı ak etti mi...

Çocukluğumdan kalan artık dünleri,
Ödünç aldım ölüm meleğinden,
Mendilimin ucuna dolan sen kokulu geceden...
Ekmek buğusu sıcaklığında ki hasretinin,kuytuların da
Dönüp dönüp sokuldum sinesine hiçliğin....
Hoyratım dağları deler,tutuşturur bende ki seni,
Şafaklar düşmüş alnıma,
Kavuşmaya az kaldı yâr...

Bu aşkın adresi dursun sende,
Belki geri döneriz
Ve geri veririz birbirimize
Yitirilmiş ne varsa yaşamadığımız.
Ardından ağlayan ezgisiz türkülerim,
Susuşlara pırangalı dilim
Ve yanık sevdamız
Öksüz kaldı yâr.....

YIKILSIN EL KAPILARI...........

Peri Feride ÖZBİLGE
sevdiğinin gözleri görmezse seni
nasıl okusun içinden geçenleri
beni anlaman o kadar da zor değildi
bir bakış bir gülüş çözerdi beni

sihirli bir el gibi dokunsaydın yüreğime
olmazdı yazık senin de emeğine
ağlamayı yasak ederdim gözlerime
seviyorum deseydin girseydim yüreğine

eğer bir gün ölümüne seversem
öyle biri girmeli ki yüreğime
gözyaşlarım yalnız onun için akmalı
ağladığımda kirpiklerimde biriken yaşları o silmeli

sevincime kederime de ortak olmalı
elleri ellerimde gözlerime bakarken
yüreğime yalnız o hükmetmeli
yediği darbelerden yıkılmış gönlüme
itinayla seçmeli kelimeleri
can acıtıcı sözlerden kaçınmalı
bilmem var mıdır böyle biri

bir gün bile görmediğin de seni
sormalı kendine bu gün az mı düşündüm diye
gitmeli eli defalarca tele
aramalar meşgul de olsa vaz geçmemeli
bir merhaba demek sesini duymak
bu seni ne kadar önemsediğini
ne kadar değer verdiğini gösterir ...

Refik

Özgür Kız · « **Yanıtla #1 :** Mart 23, 2016, 10:55:29 ÖS »

вαşκαп · « **Yanıtla #2 :** Mart 24, 2016, 02:48:00 ÖS »

Haberler:

Gönderen Konu: CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM..... (Okunma sayısı 1357 defa)

Bukem

CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM.....

Özgür Kız

Ynt: CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM.....

вαşκαп

Ynt: CEPLERİM DE, ÖKSÜZ DÜŞLERİM.....