Gönderen Konu: GİTMEK İSTİYORUM  (Okunma sayısı 1206 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Bukem

  • *
  • İleti: 1779
  • Rep 331
  • Cinsiyet: Bay
GİTMEK İSTİYORUM
« : Temmuz 24, 2014, 08:02:39 ÖÖ »

heybetli ağaçlarla konuşuyor bir tanesi

 
GİTMEK İSTİYORUM
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

kim kimin bilinmiyor
aklında kalmışlığıyla uzaklaşırken
seven sevene bir şey söylüyor

çarpıyor bir yerlere
sandığını
yeşilini eteğini katlıyor gibi
üstünde birinci kat
iki ve diğerleri
beş boyutlu bir kuşun düşme hali
camı kapatanın kim olduğunu düşünmek gibi
yada nerede kim nasıl hangi acıyla
katlanıyorsa olan bitene
yormasam da
gözlerimi
içimdeki gezginin ipiyle çeviriyorum resmini

aşk burada bu yakınlıkta olmayacaktı
susacaktı anteni apartmanların
sucu geçecekti acemi motoruyla gencecik
kaldırımların dar oluşundan yakınan biri için
akşam olmayacaktı bir daha
GİTMEK İSTİYORUM

Gitmek istiyorum buralardan
Savurmak küllerimi rüzgarlara
İzlerimi sileyim
kelimelerden
Türkülerden,sevda şarkılarından

Bir tuhafım bu akşam
Asırların yorgunluğu omuzlarımda
Kaldırımlarda gezen ayaklar
Köşebaşlarında sesleri çınlayan
Hak simsarı tellallar

Nurları boşaltıyor
Zehirli aklar
yeşilden
paramparça ağlıyor
kırmızım
Tek kaldığı burçlardan

Rahlelerden zulmet yükseliyor
Sücudlarda kutsanan nefis
Bülbül dillerin
çocukları
Gıybetlerle artık pis

Gitmeliyim buralardan
Bakmadan ardıma bir daha
Kafdağında aramalıyım aadımı
Giden atlıların kanatlarında
Karınca yüreğimle yol almalıyım

Zıvanalardan zehir içiyorum
Diken topluyorum bağlarımdan
Güllerim susmuş, sararmış türkülerim
Buralardan gitmek istiyorum...

......



Tütün kokan ellerimle
Tarih içiyorum nefes nefes
Başımda uçuşan akbabalar
ayaklarımda benden parangalar

Alev alev yağmurlarla
Şu yanan gönlüm mü nedir
Seherlerden çaldığım
İlahi huzur değildir

Garib secdelerde kirli alınlar
Gözlerimde yaş kalbimde parangalar


Gün batıyor artık benim için
Bir tek tozlu say
falarım kaldı
Hilalim makberlerde muzdarib
Mabedlerimde yükselen salib...

Ben, dönülmez yolun yalnız yolcusu
Ben,
güle sevdanın idamlık suçlusu..

-Muhammed Mahnovi-

ama nasıl gelir bilinmez
dalımıza çöken karın yere düşen karanlığı

içini gezdirip duran ilerisi mi
gerisi mi geçip gitmelerin
sonra sorulmaz mı ben niçin anımsamıyorum
mutlu olmuştuk
bolca arkadaşları olan birinin yalnızlığını kon
 

sarmaşıklar üzülmeyi biliyor
günü gelince
gülmeyi
dokunmadan da sevilirmiş
sevgiler
ellerimiz boşluk değil mi.
 

Çevrimdışı вαşκαп

  • Özel Üye
  • *
  • İleti: 20356
  • Rep 1300
Ynt: GİTMEK İSTİYORUM
« Yanıtla #1 : Mart 24, 2016, 04:11:29 ÖS »
 cgp