Hadi Uyan *

Mehtaplı bir gecede
sitemkâr bir çocuğun,
İki cümlesiydi yazılan iki dudak arasına
Yahya Kemal’den
hazzıyle harâb idim edanın
hâlâ mütehayyilim sedânın.

Sen, azgın mağaralarda boynu bükük biten çiçek
yine yalnızlığın kıskacında kıvranırken tenim
her gün biraz daha yaşlanıyorum öfkeden
tuhaf şey...
meğer bir tebessümün yetermiş,
kalbimi talana
bitmeyen bir hikâye oldu aşkımız,
o sahil meyhanesinde
ne güzel, şiirlerle büyüttüğüm
mor sümbülleri koklamak
ama sensiz yapamadım gülüm,
hayat notasız şarkılarla doldurdu
şu ömrümün karnesini
boşuna değilmiş, mısralarımda
 her gün biraz daha sana yaklaştığım.

Biz miydik bir zamanlar orda burda
hadi uyan
bir plak koy o eski gramofonumuza
Münir Nurettin’i Zeki Müren’i dinle
yalancıktan seviyorum seni de
yeniden günaydın de yaşama
şu mavili masalar limanında
Yeniden günaydın de.

Nuri Dağdelen