HASRETİMSİN

Varlığında huzur bulduğum
Yüreğinde yer bulmakla gizli bir onur duyduğum
Yüreğimce kabul görmüş, önemsenmiş
Ve asla sahiplenmeye dönüşmeyen
Tutkuyla bağlandığım
Mavinin en keskininde göğe,
Ve eğip başımı denize baktığımda
Yüreğime akan sevdam
Telaşsız beklentiler içerisindeyim şimdi
Yüreğime b/ak
Yankılanır inandıklarım duvarlarında
Ne kadar z/amansız düş/sen yürek boşluğuma
Dağılıyor, dağlanıyor, kanıyorum
Yüreğimi kalemime dolayıp
Hasretini sayfalara akıtıyorum.
Köklerini ıslatıp sevdamın
Her dalında yeni bir sürgün
Her sürgünde yeni bir sen buluyorum
Söylenmemiş ilk söz gibi kifayetsiz
Ve bir o kadar anlamsız kalır çaresizliğim
Ben seni, ben gibi sevdim
Hep sevdim
Ve
Bil ki sevdiğim
İmkânsızım, hasretimsin
ESİLA SUNA