Hüzündü Yurdu

karasevdaya ak düştü
yaslandığı sevda çekilince kenara
yüreği düştü
bir yastıkta kocasın diye
yaşlanan başının gördüğü düştü

eğildi
düşenleri topladı
kendine ait hiçbir şey bulamadı

geleceğe ait planlar kurdu
kurdu
kurdu
beynini kemiren sevda kurdu
kalbininin tiktaklarında
saati ayrılığa kurdu

yumruk kadardı yüreği
yumru yumru oldu yüreğine vurdu
bir bulut geldi
usulca kulağına eğilip
ben yağmurum dedi

yağdı yağacak dedi içinden
yağmur geldi gözlerinde durdu
inanır mısınız bilmem
ağlamadı
çünkü
sevdiği kızın dudaklarından duymuştu
hüzündü onun yurdu

 

Umut Kazan