İnceldiği yerden kopsun diyemiyordunuz mevzu bahis aşk olunca.
Umudun zirvesinden umutsuzluğun ve karanlığın sert zeminine çakılan ne delikanlılar bilirim ben.
Bir dünya hüzünle ve durmak bilmeyen gözyaşlarınızla oturup ağlıyordunuz hıçkıra hıçkıra.
Delikanlılığınız, adam gibi adamlığınız, kadın gibi kadınlığınız kalmıyordu sevdiğiniz kadar sevilmediğiniz gerçeği yüzünüze çarpınca.
Aşk her daim kazanıyordu, diz çöktürüyordu, sevmeyi bilen güzel yürekli insanlara.
Kadir Kıştan
