Uyandır Beni Ahiret Uykularından
 


 Sesinin kaydırağında hüzünlü bir hayal hayat
Ateşi göğsüme bastırıp fikrime sövdüğüm anlarda
Çığlık sokuluyor inti/zarıma, düş yalpalı bir deniz
Demir atıyor yüzün, rengini yitiren göğüme
Yalnızlık biçiyor insanlar, dillerinde asi şarkılar
Irmaklar geçiyor ömrümün bakir seyrinden

Hiçbir şey düşünmemek, sessizliği yudumlayarak
Açıp kapalı tutulan bütün kapıları bir yumrukta
Utangaç bakışlarının sarı sularında yıkansam
Hangi güneştir batan, nurlar açarken bakışlarında!
Özlemek seni, ruhumdaki ihtirasların sedirinde
Özlemek kadın gönlünün kutsal cennetinde

Sus, kalbinin akıntısına bıraktım nicedir kendimi!
Avuntuyla geçip giden ömürler biçmişsin tenime
Bastır pençelerini, sinem boğulsun hıçkırıklara
Yüzünün ıslak yollarından geçip geleyim sana
Sisler kırılsın ellerinde, çarpsın kayalara hüzün
Kaygıların sevinci ol şimdi, dokun kimsesizliğime

Havada titrek düşler, ıslansın yokluğunda tenim
Rüzgâr biç gönlüme, yudumlara böl beni sevginle
Işıklarla sevişen düşler var paralanmış göğsümde
Avare bir çocuk oluyor hayat yorgun yüreğimde
Sahipsiz ölüler yıkanıyor günlerdir derinlerimde
Uyandır beni ahiret uykularından, dokun tenime

Selahattin YETGİN