UZAĞINDA

 
Gündönümünün nihai döngüsü
Seyri hoş yaşanan anın,
Seyrelmiş ışıkların buruk neşesi
Gördüğüm şu eşsiz ışık huzmesi
Bitik kimliklerin eş güdümlü menkıbesi.

Benzemek adına belki,
Belki de aşk tadında
Derviş ruhlu onca âşık
Kavuşamamamın verdiği o eziklik.

Uzağında mümkün mertebe
İnsan olmanın yarattığı o halet-i ruhiye
Kısmi bir ayrılık bedenen
Suskunluğun buruk kifayetsizliğinde
İki ruh birbirinden ayrı düşen

Nedir mühim olan
Hissetmek mi en derinden,
Eşliğinde hasretin
Külfeti ayrı kalmanın
Burkar manen.

Hoş bir nüans ve derken
Yakışmaz mı o endam, o naz
Belki de tutuk biraz
Edebildiğince onca niyaz…

Seyrelmek yaş dönümünde
Nihayete ermek
Bitmek bilmez o mecalsizlikte
Yalın ve içten
Durağan olsa da süre gelen.

Bir bir elemek o şıkları
Mazide kalan tüm o duyguları
Solar çiçekler yaprak yaprak
Koparken dalından susuzluktur can yakan.

Bilmez iken sevgiyi biz faniler
Kurur gider birer birer
Tüm hayaller
Boşluktur elde kalan
Ruhtur her şeye rağmen
Her gün yeniden umutla raks eden.


 

Gülüm Çamlısoy