AKŞAM

Kutsal bir gündü akşama doğru
Top patladı patlayacak
Başıboş geziniyordu sokak
Giderek yalnızlaşırken ışıklar
                          Ürküp uçuştu minareler
                          Uçmak istedim ben de candan
                          Size özenip becerikli kuşlar
                          Korkmayın diye seslensem de
Yağmurdu
Doluya dönüştü sonra
Şimdiyse sulu kar
Islak bir akşamdı başıma yağan
Önleyemediğim o an
Gürledi karanlık karnı burnunda
Coşkuyla kanat çırparak karşımda
Beni nerede unutmuştu anımsamadı
Secde ederken gözleri boştu
Nedenini bilmiyorum
Gözlerime bakarken akşam
                                        Her şey birden durdu
                                        Ya da o an başladı bakışıyla
                                        Yeniden doğmak için mi son bulmuştu yaşam
                           Omuz silkip geçti yanımızdan şimşek
                           Kalakaldı karanlık
                           Dudakları kıvrık oracıkta
                           Gülümsemeye çalıştı beceremedi
                           Gök gök gürlerken gök
İnce ince incelikle
Dökülürken sağanak sağanak
Yakaran
Buyuran
Sözcükler
Karışarak
Sulusepken dudaklardan
                           Boş verip şimşeğe
                           Aldırmayıp karanlığa
                           Günlerden gün dilendi
                           Usulca kulağına
                                        Yanaklarım alevle yıkanıp okşandı
                                        Bir başıma kalabalıklaşırken utangaç utangaç   
Sevgiye gebeydi sanırım
Uzaklaşırken akşam
Yaklaşmıştı gece
Benim adımlarımla iyice
Ezan sesiydi kulaklarımda
Saydım yedi kez yankılanan
                                       Bakarken ardından
                                       Yer kaydı yerinden kanıtlarcasına
                                       Sayılar tükendi saçılarak
Yeniden başlamak için
İyi bir neden bulmuştu
Sonsuz heceli
Gizi öpülesi akşam

                               
Seçkin GÜNDÜZ