Gönderen Konu: Çaresizlik  (Okunma sayısı 757 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Özgür Kız

  • Özel Üye
  • *
  • İleti: 21541
  • Rep 3950
Çaresizlik
« : Ekim 22, 2018, 11:45:51 ÖÖ »
Çaresizlik

Bir İz Kalsın Diye AŞK İle...
Çaresizlik
Şiir: Ümit Yaşar OĞUZCAN
Seslendiren: TILSIM

Çaresizliğin en amansız
olduğu yerdeyim şimdi
İlk defa sevmenin tarif
edilmez korkuları içindeyim
Uykusuz gecelerin yorgun
sabahlarında seni düşünüyor
Ve korkularla yine sana doğru koşuyorum
Hep aynı soru düşüncemde ya seversem
O zaman neler olabileceğini
düşünmek korkutuyor beni

İlk defa yenileceğimi anlıyorum
Karşımda kendinden emin gözlerin,
dudakların, ellerin bunu söylüyor bana
Seni tanımadan geçen bütün
yıllara lanet ediyorum
Önceleri hiç bilmediğim adını, şimdi
binlerce defa tekrarlıyor dudaklarım
Gün oluyor bir tabloyu seyredercesine
mutlu heyecanlarla doluyorum karşında
Gün oluyor eski bir yunan heykelin
ölümsüz güzelliğiyle büyülüyorsun beni

Gözlerin gözlerime değince
güçsüzlüğüm aklıma geliyor
Beni sevmediğin, sevmeyeceğin...
O zamanlar öylesine
yıkılıyorum ki bilemezsin
İnsan nasıl gökyüzüne baktığı zaman
Bu sonsuz evren içinde küçük ve
çaresiz bir yaratık olduğunu anlarsa
Güzelliğinde bana aynı
şeyleri düşündürüyor

Gün oluyor mavilerde, gün
oluyor kırmızılarda, gün oluyor
karalarda yaşıyorum seninle
Dudaklarında çıkan her kelime suya
bir taş atmışçasına büyüyor içimde
Nereye gitsem kulaklarımda o
yarı karanlık çocuksu sesin
Sonra kendine has kokun, kokuların
en çıldırtıcısı, en kahredicisi

Ve gözlerin…
Esmer bir akşamüstünün serin
hüznünü getiren gözlerin
Görebildiğim, duyabildiğim her
şey bana seni sevmeyi söylüyor
Uzaklaştıkça yaklaşıyor uzak
İşin en kötüsü yaklaştıkça
da uzaklaşmaktan korkuyorum

&&&

Belki hiçbir zaman sana seni
sevdiğimi söyleyemeyeceğim
Ne sana ne de senden başkasına…
Düşün ki çoğu zaman kendime
bile söyleyemiyorum
Sanki söylediğim anda her şey
bitecek ve bu emsalsiz büyü
bozuluvericekmiş gibi geliyor

Bir insanın kendini
aldatması ne güçtür bilirsin
Bu sevmek korkusunun aslında çok sevmek
olduğunu biliyor fakat söyleyemiyorum
Galiba asıl korkumuz sevmek değil onun
arkasına gizlediğimiz sevilmemek korkusu
Küçük aldanmalarla kendimizi
avutmaya çalışıyor
Düştüğümüz bir çıkmazda bir
teselli arıyoruz kendimize
Belki de aynı korkular içindeyiz
seninle, bir birimizden haberimiz yok

Sevmek…
Seni alabildiğine sevmek…
Hiçbir şeyi umursamadan, bütün
karanlıkları hiçe sayarak sevmek
Tutmak ellerinden, o derinlere
inmek, gitmek oralara, o yerlere
Orda hep sen olmalı, seni
yaşamak ve olduğun yerde bile
Seninle sensiz olamamak…
Sonrada sensiz edemediğimi,
edemeyeceğimi söyleyememek sana
Susmak…
Susmak…
Korkudan ölünceye kadar…
Çaresizlik
 

 

Related Topics

  Konu / Başlatan Yanıt Son İleti
0 Yanıt
477 Gösterim
Son İleti Eylül 04, 2018, 01:04:34 ÖS
Gönderen: Özgür Kız