»»-(¯`v´¯)-» Şiir Fm Şairlerimiz ve Şiirlerimiz »»-(¯`v´¯)-» > Süleyman Altunbaş

KADIN…Süleyman Altunbaş

(1/1)

Süleyman Altunbaş:
KADIN…

Evin içinde dolaşmaktan sıkılıp 
Altıma bir sandalye çekip, açtım pencereyi
Çevirdim başımı sola,dışarı uzatırken
Bir kadın;
Alımlı,mağrur,kendinden emin,hoş tavırlarla yürüyor
One!?
Kadının boynunda dikkati çekecek kadar büyük bir kolye
Kolye üzerinde ise dondurma artığı
Yürüyor kaldırımdan
Yürürken kadınla birlikte kolye de sallanıyor,
Dondurma artığı da…
Dondurma artığı sanki mutlu
Ve tebessüm ediyor onu fark edenlere
Bana da tabi…
Gözden kaybolana kadar yolcu ettim onları gözlerimle

Sonra çevirdim başımı sağa,
Karşı komşumun sarı boyalı penceresinin camına vuruyordu güneş
Sarı ışık tıpkı Tanrı’dan bir işaretti;ışıl ışıl,nur gibi …
Bu bana yeter bu gün
Bu bana yeter bu gün
Günüm ışıl ışıl
Diyerek kapatıp penceremi,döndüm odama
Kitaplıktan Didem Madak alıp,
Koltuğuma kurularak
Kendime neskafeli  bir dünya ısmarladım

Ama annem öldü benim 
Hüzünlendim gene…

Neyse,
Sahi,biraz kekiğim var koklamak ister misiniz ?
Bakın,çiçeklerim diz çökmüş
Uzanmışlar ama ölmemişler
Ve ben hissederim çiçeklerimin ne dediklerini
Yüreklerinden geçirdiklerini
Yüreklerinde gizlediklerini

Ahh…Ah kadın ah!
Ve ben senin yüreğinin en kuytu köşelerini de,
Orada gezinip duran ayak izlerini de iyi tanırım

gece yalnızlıklarım ..12:16 /bafra/ 10 aralık 2018

Kuskün Çiçek:
 eys  bravoo

Navigasyon

[0] Mesajlar