Gönderen Konu: BEN,KENDİ İÇİNDE KAYBOLAN ADAM…Süleyman Altunbaş  (Okunma sayısı 775 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı Süleyman Altunbaş

  • Şair - Yorumcu
  • *
  • İleti: 58
  • Rep 0
BEN,KENDİ İÇİNDE KAYBOLAN ADAM…Süleyman Altunbaş
« : Nisan 06, 2019, 07:08:41 ÖS »
BEN,KENDİ İÇİNDE KAYBOLAN ADAM…
 
Bir,nisan gecesi
Derin bir ahh çektim içimden
Tenimde biriken yalnızlık damladı geceme

Şakıyıp dalında ötüyor bülbüller bahçede
Benimse,açıklamaya çekindiğim bir sırrım var,
Sonsuz iç çekişlerimle perdelediğim;
Tıpkı hıçkırık tutmuş ökse kuşu gibi

Kemirirken şiirler sesimi,canım yanıyor
İçtiğim su yoruluyor bardakta
Ayrışıyor hidrojen ve oksijenine kızgınlıklarından
Aklımın taa dibine kapatıyorum yağmurlarımı
Gün ışığının saçlarına asıyorum uykusuz saatlerimi

Kim bilir ne mavi düşlerimi sakladım zulama

Hüzünlerim deprem gibi sarsıcı ve ansızın içten dışa doğru vuran…

Bulunmaz devâ gibi hesaplaşıyorum geçmişimle
Tam bu esnada
Yârin yanağı görünüyor jaluzi çubuklar arasından
Tebessümler kaplıyor yüzümü
Eğiyorum başımı
Sonra,
Sonra açtığım kitabın sayfasından geliyor denizin uğultusu
Şaşırıyorum
Yangınlardayım oysa…
Ve açıyorum bağrımı esintiye,yumarken gözlerimi

Ben,şimdi yağmurda ıslanan âşık
Ben,şimdi sesi içinde çınlayan sevdalı
Ben,şimdi greyfurttaki portakal tadı!
Ben,şimdi aşkın şahdamarında parıldayan mavi

Tv’de ığdırın al alması:ölürem yâr!,sevirem yâr!..yetimem yâr! ay balam!

Koptum
Tıpkı göller gibiyim
Göller…
Göller içine birikir
İçine büyür
İçine derinleşir bütün görkemiyle
Tıpkı aşk gibi
Tıpkı sevda gibi
Tıpkı ben gibi…

Konuşsam,faydasız!
Ben,kendi içinde yalnızlığıyla konuşan meczûp
Ben,kendi içinde kaybolan adam
Ben,şimdi içimde gezinirim kulis yaptığım yalnızlığımla,
Ellerim ceplerimdeyken…
Ben,şimdi içimde gezinirim boynum bükük
Ben,içimde gezinirim üzgün çocuk…

00:04 ankara /06 nisan 2019