Gitmek gerek bazen
Gözyaşımın kezzabını yüreğime akıtarak
Anıları salkim saçak serperek
Ayrılığın okunu hayallerle saplayarak
Yitik gecelerden ömrümün öfkelerini sökerek
Gitmeyi kabullenmesemde
Gitmek gerek bazen
Sevdanın hendekli yollarinda yürüyerek
Kışa dönen rüyalarımı uyutarak
Yüreğimde ihanet çarpmalarını öldürerek
Inadina sessiz sedasız hatta suskun ağlamaklı
Çılgın kahkaha ile
Bazende inadına kırılgan
Inadına gitmek gerek bazen
Ve de
Misralara sensizligini düşürerek
Sensizliginin hasret pencerelerini kapatarak
Dudagima dolanan özlem kufurlerini güne savurarak
Adına yaşanan ne varsa
Zehmeri soğuna bırakarak
Gitmek gerek bazen