GÖZLERİNDE HÜZNÜ GÖRDÜM

Gülümsemelerinin arkasına sakladığın
Buğulu gözlerini gördüm
Delice sevdamızı doyasıya yaşayamamanın
El ele sokaklarda gezememenin
Kırlarda papatya toplayamamanın
Acısını yüreğinde, hüznünü gözlerinde gördüm…

Seni delice sevdiğimi bilmesen
Hissettiklerini hissettiğimi anlamasan
Ben hem senli hem sensiz yaşıyorum
Mümkün olsa ellerinden tutup umutların
Mutlulukların sevinçlerin
Sana getirmez miyim?
Kalkan olmak istemez miyim acılarına hüzünlerine
Bakmasın gözlerin
Seni anlamadığımı sanarak gözlerime
İşte o an benin bittiğim andır
Sevgi dolu gözlerinde hüznü gördüm…

Ben seni öyle sevdim ki
Sevgiyi, aşkı
Saflığı, temizliği
Gerçeği sende gördüm
Seni ölümsüz sevdim.
Sanma ki sırtını yasladığın dağlar yıkılmaz
Gün gelir yıkılmaz dediğin dağlar üzerine gelir
Biliyorum sen çıkmazlardasın
Gülümseyen gözlerinde hüznü gördüm…

Seni sevdim yüreğin sevgi dolu
Bırak kendi kendinle kavga etmeyi
Yüreğin kadar huyun da çok güzel
Vazgeçme sarıl umutlarına sımsıkı
Hayallerine alıp götürecek seni inan kalbine
Yüzüne dökülen saçların gözlerini kapatsa da
Parıldayan gözlerinde hüzünlü bakışları gördüm
Vazgeç o hüzünlü bakışlardan sevdiğini hissettir bana
 İnandım sana, çok güvendim delice sevdim
Her ne kadar cesaretin olmasa da birazcık umut ver

Sanma ki seni anlamıyorum, seni senden çok tanıyorum
Sana olan kızgınlığım, kinim bir yana
Göremedin, görmek istemedin belki de yüreğimde ki kocaman dünyanı
Haklısın, ama bilmiyorsun senin gibi olmadan neler hissedeceğimi
Farkında değilsin sen her şeyimsin seninle bütünleştim
Korkmuyorum hiç bir şeyden
Bağımlı yaşamam başkalarına emri vakilere hiç gelemem
Seni yürekten ölesiye sevdim
Böyledir benim sevmelerim ağırdır her yürek taşıyamaz
Sevince de silince de ölümünedir
Seni çok sevmekle hata mı yaptım
Işıldayan gözlerinde hüznü gördüm…

//Yaşanmamış zamanları, gözyaşlarıyla ıslanmış kısacıkta olsa yaşadığımız an'ları gözlerinde ki hüzünde gördüm…//


Mustafa KARAAHMETOĞLU
09.08.2014 / 13.11.2019