Sonbahar yaprağı döker dallarım
Yazı yaşamadım bağım hazanda
Hayat acı yorgun kaldı kollarım
Kara kışda gönül dağım hazana.

Sözler kifayetsiz kaldı özümde
Bıraktı sitemler yaşı gözümde
Hüzünlü perdeler daim yüzümde
Solum hep yaralı sağım hazanda.

Bu dert diri diri koydu mezara
Gülümsemem bile geldi nazara
Yaşarım ölüden farksız kazara
Bakıyorum gençlik çağım hazanda.
Nezaket körpe