Yalnız kalmaktan korkardım,
Biri beni sevmeyince, çabalardım sevsin diye.
Meğer yalnızlık ne keyifliymiş,
Hem de hiç tahmin etmediğim kadar..
Alıyorsun eline kahveni ,kitabını,
Açıyorsun birde ordan huzur veren bir fon ,
Ohhh missss,
Kafan rahat,sen rahat,
Kimseyi düşünmüyorsun,
Kimseye hesap vermiyorsun,
Kendine kıyak yapıp ödüllendiriyorsun kendini ..
Bazen de bir şeyler karalamak istiyorsun,
Ama öyle aşka, sevgiliye,değil.
Dağa,taşa,kuşa, böceğe,
En azından beklentin olmuyor.
Okudu mu? Okumadı mı ?diye
Yada beğendi mi? beğenmedi mi?derdin yok..
Dağa taşa yazmak daha keyifli
Çünkü beklentin yok..
Kalabalık içinde boğulacağına
Kaliteli yalnızlığı tercih etmek lazım bazen..
Yaptıkların sadece seni bağlıyor,
Kimseyle işin olmuyor.
Aramızda kalsın aşk denen şeyde adamı yoruyormuş
Onu anladım.
Şimdi keyfim yerin de Kahvem elimde,
Kahvenin kokusu da pek güzelmiş,
İnsanın içine ayrı bir huzur veriyor,
İnanın bazı insanlar o huzuru size veremiyor.
Meğer havadaki güneş,
Yerdeki çiçek,
Daldaki kuş sesi ne güzelmiş.
Ne kadar kör bakmışım etrafıma ,
ayağıma dolanan taşlardan kaldırıp başımı bakmamışım .
Sizde kaldırın başınızı gökyüzüne ,
Alın elinize kahvenizi huzura yelken açın
Ha müziğin sesini de açmayı unutmayın emi.
YAZAN: Özgür kız
18.03.2021 15:00