Sen yokken biraz daha ölüyorum ben
Gönlüm  kara kış misali buz  tutmuş gibi
Gökyüzü  karanlık,hava hep yağmurlu
Ölüyorum ben sensizliğin ortasında

Ne denizin mavisi eski mavi
Ne gökyüzü eskisi gibi parlak
Ne  de çiçeklerin kokusu eskisi gibi
Her şey  boş ve anlamsız...

Saatler hep geceyi gösteriyor.
Ve ben sana biraz daha hasret
Boğazımda Nefes almama engel
Kocaman bir kördüğüm ...

Yalnızlığı çok seviyorum senden sonra
Başka alemlere götürüyor beni
Hayalin süslüyor odamın dört bir yanını
Her yerde sen oluyorsun..
Ne yana  dönsem gözlerin
Ve gözlerinle buluşuyor gözlerim...