Cansuyum
hala ANLATILAMAZSIN Kİ!sıcaksa ellerim
hala deli fırtınalar kopuyorsa yüreğimde
ve nefesin şah damarımdan daha yakınsa
kim diyebilir kim, senin gittiğini ve benim öldüğümü
__________________________________________________________________________
Hayır..
Kırgın değilim sana
Buna hakkım olmadığını bilecek kadarda
Büyüdüm sanırım
Zorda olsa
Bu yaştan sonra bazı şeyleri değiştirmek
Seni artık daha iyi anlıyorum
Ve kabul ediyorum mazine yenildiğimi
Kim ’olduğunu unutmaya gayret ediyorum
İçinde senin olmadığın
cümleler seçiyorum konuşmak için
Aynı hecede buluşmamak için biz’ demiyorum mesela
Ve bir gün diyorum bir gün
Mazinin kıyılarında çekildiğinde sular
Ne kalırsa
Hayatın kumsalında bıraktığımız adımların ardında
Biz o kadar insanız ..
Suskunluğumun sebebi iğbirar değil’
Öfke de değil’
Kalbim hiç savaşmadan teslim olmuyor artık her acıya
Gözlerinden tanıyorum onu..
Gözlerimden tanıyor o da beni..
Bir girdap var sadece içimde
Seni, beni ve bütün hüzünleri içselleştiren
Uslu bir durgunluk hali
Kirpiklerim bile yoruldu biliyor musun
Gözlerimin önüne düşen yaprakları
Süpürmüyor kaç zamandır
Nazarımda öylece duruyor sonbahar
Ve susmak iyi geliyor aslında
Daha az acıyor canım
Zaten bir anlamı da yok artık sözlerimin
Az ya da çok
Bir anlamı olsun isterdim halbuki her şeyin
Seni sevmekle geçen onca zamanımın
Yaşamamın ya da ölmemin
Susmanın ya da konuşmanın
Bir anlamı olsun isterdim senin’ için
Ama yok işte
Ben yine benim, sen yine sen..
İşte böyle
Unutuyorum bazen seni unutmak istediğimi
İçimden bir ses konuşuyor hayalinle gizli gizli
Sana cansuyum diyor
İntiharım, intizarım diyor
Her zamanki gibi
Şimdi git
Bütün hüzünlerini yüreğimde bırak aşkın
Ben seni zaten hep yokluğunda yaşadım
Bir kaç mütebessim anı bırak sadece geride
Ve kalbimi yere düşürme
Ardında bıraktığın uçurumlara düşürme
Beni incitsende
Aşkın onurunu sakın incitme ..
Aldım elime kalemi seni yazayım dedim satırlara.
Yazamadım ki yazan kalemim yazmaz oldu.
Neden diye sorma işte bana.
Aklım sende kilitlendi yazan kalemin yazmaz oldu.
Yazamadık ki seni satırlara doya doya .
Kaldı elimde kalem seni yazmaz oldu.
Anlatılamazsın ki sen öyle üç beş satırlarla.
Zaten seni hiç bir kalem yazamaz ki
Sen yazılacak değil yaşanacak kişisin.
Sayın M.Kemal Serhatlı ile yazdığımız ortak bir
şiirdir’ ve sesi ile’ de hayat vermesinden dolayı kendisine teşekkürlerimi sunuyorum..