Sevgiyi çizmiştim, yürek tahtıma
Fazlayı verirdim, zengin değilim
Ayrılık bestesi, düştü bahtıma
Dağlarda gezerim, engin değilim

Heybeme almışım, onlarca yükü
Elimde kırık saz, dilimde türkü
Çıkarız meydana, söyleriz belki
Ben garip ozanım, dengin değilim

İnsan dediğimiz, bilinmez bir sır
Tanımadan geçer, kocaman asır
Andıkça kanıyor, yüreğim nasır
Yine de kimseye, dargın değilim

Baharlar gecikti, zemheri gönlüm
Kurudu yüreğim, çöllere döndüm
Düşsem de dostlarım, yanımda sandım
Yine de küsmedim, kırgın değilim

Emekler pul oldu, zaman değişti
Nefis otağ kurdu, mekân değişti
Pembe vaatlerle, yalan değişti
Şeytanın peşinde azgın değilim

Unuttu peşimden, koşan adamlar
Yolumda hep tuzak, durur idamlar
Gittikçe azaldı, düştü adımlar
Aşkın dergâhında, yorgun değilim

Çaresiz beklerim, gelecek yine
Boş yere kapılma, nefrete, kine
Bir gün bakacaklar, ağlayıp düne
Her zaman ordaydım, sürgün değilim

İçimdeki yara, vicdanım benim
Sevaplarla dolsun, amel defterim
Dayadım sırtımı, Allah'tır Kerim
Ondan gayrısına, vurgun değilim

Zekeriya dünya, imtihan yeri
Sırattan geçmezse, bırak her şeyi
Ahreti bilenler, olur mu deli
Hesabı unutmam, çılgın değilim