Bir gün her şey bitecekti,
Biliyorduk da bu kadar mı erkendi,
Hani her şeyin vardı vakti,
Vakit şaştı nizam şaştı

Yeni mezun olmuştu kimisi,
İş peşinde koşacaktı,
Ahh bir de askerliği yapsaydı.
Sevdiceğine kavuşacaktı.

Diğerleri taze emekli çifti,
Çocukları zar-zor büyütmüşlerdi,
Şimdi rahata ermişlerdi,
Bir deniz kıyısına yerleşmekti niyetleri.

Öteki gece yatmıştı yatağa,
Yarın işe gidecekti aylar sonra,
Toplu taşımadan geçer mi korona diye düşündü bir ara,
Sonra tevekkül edip Allaha,
Bir güzelce daldı uykuya.

Bunu yazansa,
Yeni bir sap olmuştu bir baltaya,
Şiirde bulmuştu kendini bir anda,
Kitabı çıkmıştı geçen martta,
Niyetliydi ikinci kitaba

İşte hayatlar ve hayaller,
Bir çırpıda bitiverirler,
Hem büyükler.
 “Kul kral. Tanrı güler” diye,
Boşuna mı demişler.
2 Kasım 2020
(BU ŞİİR İZMİR 2020 DEPREMİ İÇİN YAZILMIŞTIR)